بسم رب الحسین علیه السلام 

 

حسین جان! منو دریاب...

در پسِ ثانیه ثانیه بیقراری ...

در پسِ کوچه کوچه چشم انتظاری...

در پسِ حرم حرم اشک...

در پسِ ...

دیدار با یار میخواهم.

سلام بر تو! ای منتهای عشق، ای آشنای عشق، ای جانفزای عشق.

آنکه حرم ندید شوق دیدن دارد وآنکه حرم دید شوق رسیدن.

سال ها می گذرد و ثانیه ها و کوچه ها را طی می کنم اما هنوز به حرمت نرسیده ام.

هرم اشک هایم حرمت مشک ها را شکانده است آیا هنوز وقت رسیدن نرسیده است؟

آیا هنوز باید نگاه دیده ام کال بماند؟

من را با اعمالم نسنج آقا جان!

که اعمالم من را به تو نخواهد رسانید.

من را به کرمت ببخش که الطافت مرا ...

یقیناٌ به تو خواهد رساند

حال من مانده ام و لطفت ....

کاش لطفت شامل حالم شود و و زودتر برسد لحظه ای که میان دو حرم از فرطِ شوق رسیدن به میعادگاهِ عاشقیم، اشک های شوقِ دیدارِ حرم، از مَشکِ صورتم بچکد که می دانم آن اشک که از مَشک، به شوقِ دیدارِ تو سرازیر شود مُشک خواهد شد.

(((عبدعاصی)))